Να αλλάξει κανείς ή να μην αλλάξει;

Κάθε εσωτερική κατάσταση, διαμορφώνεται από μια ψυχική ακολουθία και τις επιλογές που τη συνοδεύουν. Δεν είναι όμως βέβαιο, ότι τα παραπάνω λειτουργούν προς όφελος μας! 

Μπορεί να φτάσουμε σε μια θέση, που να μην  είμαστε ευχαριστημένοι με τις επιλογές που έχουμε κάνει, ακόμα κι αν αυτές πάρθηκαν πιστεύοντας το αντίθετο.

Μπορεί να αισθανθούμε δυσφορία,  για μια σημαντική σχέση (σύντροφος,  γονιός,  φίλος), μπορεί να μην παίρνουμε ευχαρίστηση από την εργασία μας ή  να δυσανασχετούμε σε αυτήν , μπορεί να μην αισθανόμαστε καλά με τις δραστηριότητες μας  ή με τον εαυτό μας, συνολικότερα.

Γιατί;

Φαίνεται ακατανόητο, αλλά δεν είναι σπάνιο. Δεν ήμαστε οι ίδιοι άνθρωποι σε κάθε χρονική περίοδο. Εξελισσόμαστε, αλλάζουμε, αναζητούμε, προοδεύουμε, παλινδρομούμε, γινόμαστε εξυπνότεροι ή πιο φοβισμένοι, πιο καταστροφικοί  ή  δημιουργικοί.

Έχουμε τη δυνατότητα να ξανασκεφτούμε, εάν οι επιθυμίες μας ικανοποιήθηκαν ή εάν πρέπει να μεταβάλουμε ένα μέρος της ζωής μας, για να οδηγηθούμε σε αυτό που μας ολοκληρώνει.

Όταν όμως έχουμε «χτίσει» τη ζωή μας επάνω σε μια βάση, που θεωρούσαμε σταθερή και μόνιμη (γάμος, εργασία, φίλοι, σπίτι), μοιάζει σχεδόν ακατόρθωτο να αποπειραθούμε να την επαναπροσδιορίσουμε. Μας τρομοκρατεί ο κλυδωνισμός αυτής της πιθανότητας αλλαγής.

Τότε; Να μείνουμε στα ίδια, δυσφορώντας συνεχώς;

Κάποιος  που γνωρίζει τις ψυχικές διαδικασίες, μπορεί να βοηθήσει  να  ξεκαθαρίσουμε τι χρειάζεται να αλλάξει και τι να μείνει ίδιο. Να προσπαθήσει να βρει, από πού προέρχονται τα αισθήματα δυσφορίας, άρνησης ,θλίψης.  Να καταφέρει να δει, μέσα από τα παραπετάσματα των κρυφών, των ανομολόγητων, των εκπληκτικών ανθρώπινων ιστοριών. Και να σταθεί δίπλα, στον άνθρωπο που παίρνει τη γενναία απόφαση, να φτιάξει τη ζωή του.