Το ψυχοσωματικό σύμπτωμα

Κάποιες φορές, η ψυχική δυσφορία είναι τόσο μεγάλη, που δεν γίνεται αντιληπτή σαν τέτοια. Τότε αναλαμβάνει το σώμα μας, να δώσει μια ένδειξη, ένα «σήμα», ώστε να κινητοποιηθούμε . Μπορεί να έχουμε συμπτώματα, (πονοκεφάλους, μυϊκούς πόνους , αυξημένη αρτηριακή πίεση, ταχυκαρδίες ,αϋπνίες, διαταραχές στη λήψη τροφής, γενική αδιαθεσία κ.λ.π.) που αποτελούν μηνύματα με συγκεκριμένο νόημα . Εάν δεν  υπάρχει  παθολογική αιτία, που θα επιβεβαιώσει ο ειδικός γιατρός, τότε το υπόβαθρο είναι ψυχικό. Κάποιες φορές, μπορούν και να συνδυάζονται, δηλαδή,  οι εσωτερικές εντάσεις, να προκαλούν σωματικά συμπτώματα, που να καταλήξουν  να γίνουν και  παθολογικά. Δεν πρόκειται για κάτι «μαγικό». Το σώμα μας, αναλαμβάνει συχνά να φανερώσει τις ψυχικές δυσκολίες, που στη συνειδητή ζωή, προσπαθούμε να παραβλέψουμε. Όταν συμβαίνει αυτό, μπορεί να φοβηθούμε περισσότερο ή να απογοητευτούμε. Μπορεί όμως, να αποδειχτεί κι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο, για την κατανόηση της ψυχικής ζωής.

Εάν θέλουμε να κινηθούμε προς τη βελτίωση  της ζωής μας, οφείλουμε να «μελετήσουμε» το σωματικό σύμπτωμα. Αυτή η νοηματοδότηση του, θα φέρει από τη μία την αναίρεση του και από την άλλη, μια νέα προοπτική.

Δεν είμαστε πάντα διαθέσιμοι να αναζητήσουμε τις βαθύτερες αιτίες, τα κρυμμένα κίνητρα της συμπεριφοράς. Μερικές φορές, το «απαγορεύει»  ο λιγοστός χρόνος που απομένει, μετά από εξαντλητική μέρα. Κάποιες άλλες , η εσωτερική νωθρότητα, που μας «προστάζει» να αποφεύγουμε τα δύσκολα. Και βέβαια, το ασυνείδητο μέρος του εαυτού, που διατηρεί πάντα το περιεχόμενο του απωθημένο και αθέατο.

 Ο εαυτός μας, δε στρέφεται μόνο προς την καταστροφή, αλλά- ευτυχώς- και προς την υγεία. Φυσικά, μας φαίνεται «βουνό» να ξαναδούμε το παρελθόν, άλλωστε περιέχει τόσα λάθη κι ατυχείς επιλογές, που κανείς δεν επιθυμεί να το αναμοχλεύει.

  Είναι λοιπόν  προτιμότερο, αυτή η αναζήτηση να αποπειραθεί, έχοντας τη βοήθεια του ψυχοθεραπευτή. Άλλωστε, για να διανύσει κάποιος το παρελθόν του, χρειάζεται να είναι απολύτως έτοιμος, ώστε να αντιμετωπίσει το υλικό που θα βρει. Κυρίως όμως, πρέπει να διαθέτει τη δυνατότητα  να το ερμηνεύσει, να μπορέσει να αποκτηθεί ένας νέος τρόπος ζωής, από το νόημα του.

Πρόκειται για μια δύσκολη, αλλά εξαιρετικά χρήσιμη εργασία. Να βρεθούν  οι συνδέσεις, που σχετίζουν το σήμερα με το παρελθόν. Κι αυτό να γίνει με τέτοιον τρόπο, που να αποκαθίσταται η ισορροπία , να ξεπερνιέται το παλιό «τραύμα», να απελευθερώνεται το υγιές «κομμάτι» του εαυτού, που μετά τη συνειδητοποίηση,  να του επιτραπεί να καθοδηγήσει.